Pensioen?

Er moet me toch even iets van het hart: namelijk dat ik vind dat de discussie rondom de pensioengerechtigde leeftijd een belangrijke factor mist. De factor plezier en waardering voor jezelf! Plezier, dat een wezenlijk effect heeft op de klantrelatie.

Is het nu zo moeilijk voor te stellen, dat je bij een organisatie werkt, waar je plezier hebt aan het centraal stellen van de klanten? En dat je het leuker vindt om in plaats van met je pensioen achter de geraniums te kruipen en de dagelijkse roddels uit de buurt te vernemen, een bijdrage te leveren aan de Nederlandse economie? Blijkbaar wel, als je afgaat op de grote aantallen medewerkers die ik regelmatig bij mijn klanten tegenkom, die op de dag nauwkeurig weten hoe lang het nog duurt voordat ze met pensioen mogen? U kent ze wel: “nog 3 jaar, 4 maanden en 13 dagen, en dan mag ik met pensioen”

Ik heb daar ernstig moeite mee. Als dat de bril is waardoor men naar de wereld kijkt, is dat ook de bril waardoor men naar klanten en relaties kijkt. In feite komt dit neer op: ‘de lastpakken die iets van mij willen…’ Geen wonder dat we nog veel kunnen winnen op het gebied van klantgerichtheid en CRM.

Nee, dan mijn moeder. 73 is ze inmiddels, computer nono. Maar wel met een grote hang naar een zinvolle tijdsbesteding en niet te beroerd om laat in de avond nog dingen voor klanten af te maken. Dat was vroeger toen ik klein was al zo, en is nog steeds zo. Daarom heeft ze zichzelf Word en emailen aangeleerd, en browsen op het internet. En heeft ze een website laten maken, om zichzelf goed te presenteren. En heeft ze een speciaal zakelijk mobieltje aangeschaft, omdat ze bereikbaar wil zijn voor haar relaties. Juist ja!

Ik hoor u denken: hoezo, klanten, mevrouw is toch 73? Ja inderdaad! op haar 73e is ze ondernemer geworden. Ze doet vertalingen van het Nederlands naar het Duits. Omdat ze het leuk vindt en er goed in is. Win-Win, zij blij met een zinvolle opdracht, klant blij omdat hij een professionele en niet al te dure vertaling krijgt. En zeker weet dat de gemaakte afspraken worden nagekomen, ook al betekent dat nachtwerk. (Wat voor een pensionado waarschijnlijk een andere lading heeft dan voor een jonge vader die de volgende dag om 6.30u zijn kroost weer op zijn bed krijgt.)

Dus: als u nu weer een keer iemand hoort zeuren over zijn pensioen, neem dan mijn moeder als voorbeeld. Hiermee kunt u anderen duidelijk maken, dat plezier een belangrijk onderdeel van het werk moet zijn. En als u dat niet heeft, moet u niet met pensioen, maar moet u een andere baan zoeken. Misschien wel als ondernemer?

Wilt u mijn moeder steunen in haar ondernemerschap om haar zo lang mogelijk van haar echte pensioen te laten genieten en u heeft een vertaling naar het Duits, hoe klein dan ook: kijk op haar site www.vertaalbureaugisela.nl.

Alvast bedankt!