De onbeantwoorde liefde van de salesmanager

Hij had een dubbel gevoel: hij voelde zich net als een verliefde puber die was gedumpt, vertelde mijn vriend de salesmanager. We hadden een diepgaand gesprek over het leven. Hij had zich het afgelopen jaar hard gemaakt om de gekozen CRM-strategie op directieniveau te laten landen.

Keer op keer had hij zijn neus gestoten, net als vroeger op de middelbare school. Daar was hij heel erg verliefd geweest op Lia, het mooiste meisje van de klas. Vlinders in zijn buik, slapeloze nachten, wilde dromen en een droge mond als hij haar voorbij zag schrijden.

Regelmatig deed ze hem geloven dat deze gevoelens wederzijds waren, maar als hij dan een arm om haar heen sloeg, liep ze weg. En als hij aan haar vroeg of ze de toekomst met hem zag zitten, bleef ze stil. Aan de andere kant, maakten ze wel regelmatig huiswerk samen. Een heel dubbel gevoel.

Zijn directie was enthousiast maar “druk, druk, druk”
Datzelfde gevoel had hij in zijn huidige organisatie gekregen. De directie applaudisseerde voor zijn visie, ze schoven hem naar voren tijdens de verschillende overlegstructuren als CRM-koning en beloofden hem gouden bergen als hij de KPI’s zou realiseren. Maar op het moment dat hij hen dan duidelijk maakte, welke verantwoordelijkheden dan bij hen lagen en welk gedrag hij van hen verwachtte, liepen ze de deur uit om heel druk te bellen. En als hij vroeg wat deze CRM-visie voor de toekomst van de organisatie betekende, bleven ze stil. Hij had een déjà vu gevoel. Met Lia is het uiteindelijk niets geworden. Ze groeiden uit elkaar, gingen studeren. Hij ontmoette andere meisjes die zijn liefde wel beantwoordden, volgde zijn hart en trouwde met een ander.

Toen volgde hij zijn hart
En zo ging het eigenlijk ook met zijn werk. Ook daar volgde hij zijn hart en deed geen concessies. Hij geloofde in het doorvoeren van zijn CRM-strategie. En het feit dat de directie deze niet serieus wilde doorvoeren, deed hem besluiten om een andere werkomgeving te vinden. En dat is gelukt. Hij is nu CRM executive bij een commercieel slagvaardige organisatie die de klant centraal heeft gesteld. Een bijzonder leuke werkomgeving met zeer gedreven mensen. CRM is een centraal, niet meer weg te denken onderwerp op de directieagenda. Met de projectnaam: Lia.

Hoe staat het met uw concessies?
Moraal van het verhaal: doe nooit concessies aan de belangrijke zaken in je leven. Zowel privé als zakelijk. Als je CRM strategisch wilt inbedden in de organisatie (en dat wil je), mag je geen concessies doen aan waar je in gelooft. Want dat gaat wringen. Niet alleen in de organisatie, maar ook bij jezelf. En je wilt toch niet een zuurpruimende, zeurende CRM-manager worden, waar binnen de organisatie een beetje lacherig over wordt gedaan en die elke keer moet leuren bij de directie om iets voor elkaar te krijgen. En niet zomaar iets, maar iets wat belangrijk zou moeten zijn voor de directie. Misschien moet u zichzelf ook eens afvragen hoe het met uw concessies is.

Ik kom in ieder geval regelmatig mensen tegen die hun hart niet of onvoldoende hebben gevolgd. En dát wringt!

Deze column is geplaatst in de maart editie van het blad Sales Management