Tijdens de week in de sneeuw werd ik weer eens getriggerd door de dagelijkse dingen. Gedurende de week waren er meerdere situaties, waarvan ik vond dat ik daar zakelijk gezien iets van kon leren. Een viertal van deze situaties wil ik graag met u delen.
In onze CRM-praktijk hebben we vaak de discussie welke contactmomenten met de relatie zouden moeten worden vastgelegd in het CRM-systeem. Bij de afweging tussen hoeveelheid tijd om een dergelijk contactmoment in een systeem te zetten en het ‘nut’ dat deze vastlegging in de praktijk heeft, wint vaak toch het tijdsaspect. Resultaat is dan dat er slechts een deel van de contactmomenten vastgelegd en worden er dus concessies gedaan aan het 360-graden-klantbeeld.
Recent ben ik verhuisd en dan heb je natuurlijk te maken met het doorvoeren van mutaties bij de leveranciers van verschillende diensten. Vanuit ons CRM-vakgebied is het bijzonder interessant om te ervaren hoe men daar mee om gaat.
Mijn definitieve verhuizing wacht nog op de oplevering van mijn nieuwe huis. Daarom laat ik de post via de doorstuurservice op mijn nieuwe (tijdelijke) adres komen. Echter, sommige zaken moeten echt worden omgezet zoals mijn Internetplusbellen abonnement. Ik zit nu fysiek op een andere locatie, dus moet ik mijn Wifi-netwerk ook naar mijn nieuwe adres verplaatsen…
Onlangs zat ik met ongeveer 60 vakgenoten in een leuke netwerkbijeenkomst van SMA Noord. Commercieel manager van het jaar Esmée Ficheroux vertelde op authentieke wijze over haar verkoopervaring en deelde haar visie op het sales vak.
Ik snap waarom ze de titel heeft gewonnen, maar daar wil ik het hier niet over hebben. Één van de stellingen waarover de deelnemers met elkaar in discussie gingen was ‘de toevoegde waarde van nieuwe media als Facebook, LinkedIn en Twitter, in het verkoopproces’.
Op LinkedIn stuitte ik onlangs op een discussie rondom de slechte prestaties van bedrijven omtrent klantenservices. Iemand poneerde de stelling dat klantenservices “sinds Youp” nog niks hebben geleerd. De toon was een beetje als “ze doen gewoon hun best niet”.
De stelling was niet gericht op een specifiek bedrijf en inhoudelijk ging het eigenlijk alleen om de frustratie van het niet snel reageren op een via mail gestelde vraag.
Reacties op de boude stelling kwamen snel.